Descripción
Todo comeza alí arriba, onde axexamos o que acontece e se rexistra o alleo do campo e do mar. Desde a miña posición apréciase a verdade; a torre é cálida, é laranxa. Os raios de sol fúndense nas fisuras e rompen baixo pedras rotundamente terrenais. Aquela ardente soidade, queima e destrúe o privilexio do indicio deixándonos no abandono ante a eterna inmensidade. Alleo baséase na idea da atalaia. Parte do condicionamento da "privilexiada" posición da torre e de quen desempeñaba o papel da vixilancia. Habitamos ambos corpos: o poder que outorgaba o coñecemento do descoñecido e do que estaba por vir así como a soidade desa posición e do peso do descubrimento do alleo.
